
Na rozpoczynającej się jutro konferencji „Architektur als Exponat. Museale Präsentationen in transnationalen Verflechtungen”, organizowanej przez Instytut Historii i Kultury Europy Wschodniej im. Leibniza, Kenny Cupers, profesor Uniwersytetu w Bazylei wygłosi referat “Golęczewo/Golenhofen and the arts and technics of internal colonialism” (Golęczewo/Golenhofen oraz sztuka i techniki wewnętrznej kolonizacji).
Wystąpienie Kenny’ego Cupersa (piątek 29 X godz. 10.30) będzie można wysłuchać online przez Zoom (link do bezpłatnej rejestracji).
Kenny Cupers jest profesorem nadzwyczajnym historii i teorii architektury i urbanistyki na Uniwersytecie w Bazylei, gdzie współtworzył i kieruje nowym działem studiów urbanistycznych. Zajmuje się m.in. tematem tzw. wewnętrznej kolonizacji w Cesarstwie Niemieckim, co przekłada się na jego zainteresowanie wzorcową wsią Komisji Kolonizacyjnej w Golęczewie.
Kenny Cupers jest m.in. autorem ciekawego artykułu „The Invention of Indigenous Architecture”, w którym mowa jest o Golęczewie na tle ówczesnych trendów w architekturze, urbanistyce i… polityce. Z Golenhofen autor zestawia nawet budownictwo ówczesnej kolonii niemieckiej w Namibii. Artykuł jest częścią książki “Race and Modern Architecture”, wydanej w USA (University of Pittsburgh Press) w 2020 r. Jak można przeczytać w streszczeniu, autor kwestionuje politykę rasową stojącą za wprowadzeniem przez Niemców koncepcji „rdzennej architektury” (Indigenous Architecture), która, jak wierzyli, odzwierciedla rasowe i etniczne cechy konkretnych populacji. Tekst Cupersa opisuje, jak architektoniczne obrazy ówczesnego niemieckiego życia zostały celowo stworzone, aby uprawomocnić upolitycznioną koncepcję Heimatu, która została zastosowana zarówno w Europie, jak i w niemieckich koloniach. Artykuł (jak i cała książka) jest dostępny publicznie po angielsku (PDF).
Musisz się zalogować aby dodać komentarz.