Dworcowa 55

Wschodnią część golęczewskiego rynku zamykała zagroda nr 23. Według spisów osadników zasiedlił ją Heinrich I Arwa wraz z synem Friedrichem, z węgierskiej wówczas Slawonii (wieś Dobanovci pod Belgradem – obecnie Serbia). Do wysokiej części mieszkalnej z charakterystycznym wejściowym gankiem, przylegał długi budynek gospodarczy, tworzący ograniczenie rynku.

Po opuszczeniu Golęczewa przez rodzinę Arwów (po II wojnie światowej) budynek przeszedł na własność publiczną. Według relacji mieszkańców – z przodu mieścił się sklep spożywczy (za ladą stała pani Jasik); była tam wytwórnia kostki brukowej czy też bloczków betonowych; zaś resztę zajmował GS (Gminna Spółdzielnia Samopomoc Chłopska – kierownik pan Klimek).

Budynek istniał jeszcze w latach 70-tych. Po rozbiórce, z tego domu ostały się tylko… fundamenty i piwnica. Widoczne na zdjęciach otwory okienne wyglądają na oryginalne. Teraz w tym miejscu jest apteka, a część gospodarcza należy do sortowni złomu.

Przesuwaj w prawo i lewo suwak na zdjęciu i porównaj pierwotny i współczesny widok na tę posesję od strony dawnego golęczewskiego rynku. Nie ma chyba miejsca, w którym to porównanie nie jest tak przejmujące, jak tutaj.

Powyżej możemy obejrzeć projekt, według którego zbudowano dom osadniczy nr 23. Rysunki pochodzą z katalogu projektowego Paula Fischera – architekta Golenhofen.

Zobacz wpisy

1914: Podoficer Kämpe odwiedza starego ojca w Golęczewie

„Pociąg się zatrzymał, a z zewnątrz dobiegł dźwięk „Goo-lähn-hoo-fähn”. Wilhelm Kämpe otrząsnął się z zamyślenia i wysiadł”. Wszystko wskazuje na to, że krzepiąca niemiecki patriotyzm nowela „Erlöser Krieg”  jest literacką fikcją. Ale oddane z dużą dokładnością realia Golęczewa wskazują, że jej autor przechadzał się osobiście ulicami wsi. Wzmianek w prasie,…

1905: Co śpiewały dziewczyny przy golęczewskiej studni

11 czerwca 1905 roku, w niedzielę Zielonych Świątek, Golęczewo odwiedził niejaki O. (Oskar?) Frederich, korespondent wydawanego w Berlinie czasopisma “Das Land”. Wzorcowa wieś Komisji Osadniczej była już w większości zasiedlona, choć wciąż jeszcze nosiła nazwę Golentschewo. Pan Frederich zawarł w obszernym reportażu szczegółowy opis wsi, która wkrótce zostanie urzędowo przemianowana…

Rynek w Golęczewie jak spod igły

Rok 1903, może 1904? Centralny plac niemieckiej wsi wzorcowej niemal gotowy. Zamieszczona w propagandowym wydawnictwie fotografia daje pojęcie o rozmachu inwestycji Komisji Osadniczej w Golęczewie. „Zwanzig Jahre deutscher Kulturarbeit: 1886-1906 : Tätigkeit und Aufgabenneupreußischer Kolonisation in Westpreußen und Posen” to wydane w 1907 roku dzieło promujące osiągnięcia niemieckiej kolonizacji na…

Rodzina Arwa – golęczewscy potentaci z Węgier

Nie było wśród niemieckich osadników w Golenhofen bardziej znaczącego nazwiska niż Arwa. Spokrewnieni ze sobą Arwowie posiadali kilka gospodarstw, a ich senior pełnił rolę sołtysa. Zanim przybyli do Golęczewa, mieli za sobą kilka etapów dalekich migracji. Ten starszy mężczyzna na zdjęciu to niemal na pewno Heinrich I Arwa, senior golęczewskich…