Dom dróżnika dawniej i dziś

Położony na uboczu wsi kolejowy domek na ul. Cichej to jeden z najstarszych budynków w Golęczewie. Zwróciłem na niego uwagę dopiero teraz, kiedy otrzymałem zdjęcie tego budynku, wykonane przed laty.

Prawie wszystkie stare domy w Golęczewie zostały zbudowane na pocz. XX wieku, podczas tworzenia wzorcowej wsi niemieckiej. Tymczasem linia kolejowa Poznań-Piła została uruchomiona w 1879 roku i wiele wskazuje na to, że niepozorny domek dróżnika pochodzi z tego właśnie czasu.

Golęczewo sprzed budowy niemieckiej wsi na mapie z ok. 1895-1900 roku. Jak widać, ulica Cicha i Spokojna istniały już wtedy, prowadząc z zaplecza majątku do zabudowań na rogu Spokojnej i Szosy Obornickiej. Domek dróżnika jest oznaczony literami B.W. (niem. „Bahnwärter” – strażnik kolejowy).

Dzisiaj domek jest otynkowany, ale na starym zdjęciu widać, że konstrukcja jest zbudowana z czerwonej cegły.

Czarnobiałe zdjęcie pochodzi ze zbiorów rodziny Durdel, zamieszkałej do 1945 r. w Golęczewie. Zostało wykonane prawdopodobnie w l. 70-tych, podczas wizyty przedstawiciela rodziny w Golęczewie. Według podpisu w albumie, dróżnik nazywał się Falisch. A może chodzi o nazwisko Fabiś (mieszkańcy domu w latach powojennych)?

Dzisiaj, po przebudowie linii kolejowej, przejazd kolejowy jest zlikwidowany, ulica Spokojna w tym miejscu powoli zarasta. Zaś dom dróżnika, otynkowany i nieco zmieniony, nie pełni już swojej pierwotnej funkcji.

Widok z odwrotnej strony – od wschodu, czyli szosy obornickiej